Wprowadzenie

Przynieś przedmiot, powiedz czemu NIE jest on dziełem sztuki.

Jesteśmy tu znowu... próbując odnaleźć słowa, które mamy na czubku języka. Tak, to genialne, ale czy to jest...

Oczywiście że jest. Dlaczego by nie? W dniu w którym Mutt pojawił się na scenie, wszystko się zmieniło. Nie ma już powrotu. A jednak galeria to nie magazyn. Być może magazyn jest galerią.

Być może Popper wskazuje drogę. Czy jest jeszcze inna ewentualność? Spróbujmy fałszerstwa.

Więc chcieliśmy poprosić Cię byś przyniósł przedmiot. Taki który nie jest sztuką. Powiedz nam dlaczego jesteś o tym przekonany. Być może doznamy oświecenia. Być może tak się nie stanie. W każdym razie będzie szampan.

 

Reportaż

Podczas warsztatów „Things That Are Not Art” każdy z uczestników przyniósł przedmiot który w jego przekonaniu nie jest sztuką. Tak jak myślałem – nie odkryliśmy Ameryki, ale nie obyło się bez niespodzianek. Wśród przyniesionych przedmiotów pojawiły się pewne podobieństwa pozwalające wyróżnić grupy o wspólnych cechach.

Pierwszą z nich reprezentował obiekt naszego gospodarza Maćka – cyfrowy druk przedstawiający Wieżę Eiffela sygnowany marką Ikea. (w dodatku dosyć paskudny przyp. tłum.) Masowa produkcja, bez cech „unikatowch”. Najeżony obiekt Magdy, obsypany błyszczącym pyłkiem jeż, metafora kosmosu, także był raczej pospolity a w związku z tym nie był sztuką. Idea że produkcja masowa nie jest artystyczna została poruszona parę razy podczas wieczoru.

Brzydki design także nie jest Sztuką. Pusta torebka po ziemniakach Alicji była poprawnie zaprojektowana, ale słaba ilustracja na etykiecie nie pozwoliła uznać jej za sztukę. To samo tyczy się świątecznego ornamentu. Ten motyw znowu się powtarzał.

Trzy jabłka ilustrowały trzeci motyw. Nie sztuka, twierdził Bartek, ponieważ są tworem natury. On i Kasia są pewni, że tylko dzieła człowieka mogą być sztuką. Ale Jacek, ofiara zabiegów kosmetycznych Łukasza, powątpiewał czy aby na pewno jest to prawda. Przywołując obraz wschodu i zachodu słońca pytał czy sztuka potrzebuje odbiorców.

Nie dało się uniknąć tematu subiektywności sztuki, ale fascynujące było odkrycie paru wspólnych wszystkim przekonań.Ciekawe było spostrzeżenie dotykające natury sztuki. Łukasz, który przyniósł kupiony mu przez matkę, w wyniku nieporozumienia, flakonik perfum, i który nałożył maseczkę kosmetyczną Jackowi dla jego zupełnego zrelaksowania, stwierdził że sztuka jest jak placebo. Zaznaczył że istotna jest „wiara” odbiorcy. Czy nie jest to wzruszające? Sztuka, obiekt naszych dociekań nie musi być „realna” czy „autentyczna”. Wystarczy że w nią uwierzymy i będzie działać.

Wzruszenie zapanowało ponownie gdy Ewa, która przyniosła paczuszkę cukru, stwierdziła sucho, „Cukier jest słodki. Sztuka nie”. Ile treści kryje się w tym zwrocie? Zawarła w nim siłę krytycznego dystansu, ale także delikatnie zarysowany patos, ciężar znaczeń niesiony przez całą historię sztuki i polityki.

Dyskusja nie umilkła wraz z końcem warsztatów. Kiedy ruszyliśmy w noc, Andre wspomniał że czasami zaszufladkowanie naszej pracy jako sztuka” jest niebezpieczne. Mogli byśmy dostać o wiele więcej funduszy jeśli nazwali byśmy ją inaczej. Niestety znam ten problem bardzo dobrze. W niektórych obszarach design i technologia prowadzi do większego prestiżu i pieniędzy. Często są one dużo lepiej chronione, podczas gdy sztuka musi sama o siebie zawalczyć.

W końcu, unikając naukowej terminologii stosowanej by za wszelką cenę publikować, poruszyliśmy każdą ważniejszą chwilę w historii sztuki. Redymade, „To nie jest fajka” Magritte'a, fabrykę Warholla, śmierć autora, ontologię zorientowanią na obiekt, relacje między designem, ornamentem i sztuką, imperialistycznym wywłaszczeniem pojęcia Sztuki by obronić kolonizację globalnego południa i wiele więcej. Wieczór nasycił się sztuką.

 

Alex

15 Jan 2017

w tłumaczeniu Macieja A. Łuczaka

 

 

 

Introduction

Bring a thing. Say why it is NOT art.

So there we were again with the words at the tip of our tongues. Yes, it's brilliant, but is it...

Of course it was. What wasn't? The day Mutt appeared on the scene was the day everything changed. There was no going back. And yet, the gallery is not a store room. But perhaps the store room is a gallery.

Possibly, Popper points the path. Perchance? We will try falsification.

So, we want you to bring a thing. A thing that is not art. You must tell us the whys and wherefores of your conviction. Maybe we'll figure out something illuminating. Maybe not. Either way, there will be champagne.

 

Report

On the evening of "Things That Are Not Art", participants brought a thing each, and told us why they did not think it art. While my expectation that there would not be ground-breaking theses bore itself out, there were surprises. For one, recurring themes emerged, which hint at common cultural ground.

The first of these came with our host Maciej's Eiffel Tower print from Ikea. Mass-produced, it was not "unique". Magda's spikey Christmas ornament sprinkled with glitter, a semblance of the cosmos, was similarly common, and therefore not art. The idea that the mass-produced was not art came up multiple times in the course of the evening.

Ugly design, too, emerged as non-art. Alicja's empty potato bag was well-engineered, but the "ugly" illustration on it made it not art. The same applied to the Christmas ornament. Again, a theme that reared its head repeatedly.

A trio of apples exemplified a third recurring theme. These were not art, Bartek said, as they were made by nature. He and Kasia thought only man-made artifice is art. However, the victim of Lukasz's spa treatment, Jacek, questioned if this was necessarily true. Citing the sunrise and sunset, he extended the question by asking if art required an audience.

Inevitably, art's subjectivity remained a recurrent theme, but it was fascinating to find these other shared convictions.

In addition, illuminating insights to the nature of art itself developed. Lukasz Brodaty, who brought a perfume his mother purchased for him due to a misunderstanding, and a spa facial treatment that he massaged into Jacek's face for total and irresistible relaxation, said that art is like a placebo. He added, it was an article of "faith". Isn't it poignant? Art, or the object in question, need not be "real" or "authentic". If we simply believe in it, it works.

Poignance struck again when Ewa, who brought a packet of sugar, pronounced quite dryly, "Sugar is sweet. Art is not." How rich a line. Bound up in it was not merely art's power of critical distance, but also its lineage of rose-lined pathos, its troubled history, and politics.

Eventually, the conversations flowed out of the workshop. As we wended our way into the night, Andre mentioned that sometimes, labelling our work "art" is detrimental. We could get much more funding if we labelled it something else. I knew this well, unfortunately. In some regions, design and technology command more prestige and money. Sometimes, they are accorded proper intellectual property protection, whereas art is left to fend for itself.

In the end, despite eschewing scholarly terminology invented under the duress of Publish-or-Perish, we broached every major development in art history. Readymades, Magritte's pipe, Warhol's factory, death of the author, object-oriented ontology, relationships between design, decor and art, imperialist expropriation of the term "art" to justify colonisation of the global south, and many more. Turned out, an artful evening. 

 

Alex

15 Jan 2017